Αλλαγή
πολιτικής στο Σκοπιανό
Κύριε διευθυντά,
Δεν θα ασχοληθώ με το Σκοπιανό ζήτημα, ούτε πώς
άρχισε με την απόφαση δημιουργίας Ανεξάρτητου Μακεδονικού κράτους στη
συνδιάσκεψη των κομμουνιστικών κομμάτων στη Μόσχα, το 1924, απόφαση που
αποδέχθηκε και η τότε ηγεσία του ΚΚΕ και το επισφράγισε αργότερα ο Τίτο, το
1944, με την ανακήρυξη της «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας». Δεν
θα ασχοληθώ με την απύθμενη σε φαντασία προπαγάνδα, που ασκεί από τότε
συνεχώς, στην Αυστραλία, στον Καναδά και στις ΗΠΑ, το εθνικιστικό κόμμα
BEMEΡΟ, ούτε με τα εκατομμύρια δολάρια που δαπανώνται για την προπαγάνδιση
του θέματος της ονομασίας των Σκοπίων, ούτε με τους γενίτσαρους αυτών, οι
οποίοι σπούδασαν στην πανεπιστήμια της Αμερικής και σήμερα έγιναν
κυβέρνηση, με επικεφαλής τον σημερινό πρωθυπουργό Γκρούεφσκι. Ακόμα, δεν θα
ασχοληθώ με τα λάθη όλων των ελληνικών κυβερνήσεων από τότε μέχρι σήμερα,
ούτε ποιοι έφταιξαν ή ποιοι δεν έφταιξαν, ούτε αν υπάρχουν κάποιοι
περισσότερο ή ολιγότερο εθνικιστές. Δεν θα ασχοληθώ, αν και γιατί 123
χώρες, μη ορθά ενημερωμένες, αναγνώρισαν τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της
Μακεδονίας», ούτε με την προκλητική πολιτική της κυβέρνησης Μπους, που
έδωσε το δικαίωμα στην κυβέρνηση των Σκοπίων, να φέρεται υπεροπτικά και
προκλητικά με ασυνήθη τρόπο για τη διεθνή διπλωματία και πρακτική, ιδίως
μετά την απόφαση της Συνόδου Κορυφής του Βουκουρεστίου, την 2α Απριλίου του
2008, που με το ενωτικό veto της Ελλάδας απετράπη να γίνουν τα Σκόπια μέλος
του ΝΑΤΟ. Ακόμα, δεν θα ασχοληθώ ούτε και με τους Ελληνες επιχειρηματίες,
οι οποίοι επενδύουν στα Σκόπια περί το ένα δισ. ευρώ και δίνουν εργασία σε
χιλιάδες Σκοπιανούς.
Την αφορμή για αλλαγή της πολιτικής της Ελλάδας
στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, ευτυχώς, μας την έδωσε ο κ. Γκρούεφσκι,
με τις αποκαλυπτικές των προθέσεών του και προκλητικές επιστολές του. Ας
αδράξουμε την ευκαιρία που μας δίδεται. Η σύνθετη ονομασία, έστω και με
γεωγραφικό προσδιορισμό, ίσως να αποδειχθεί στο απώτερο μέλλον, όχι απλώς
λάθος, αλλά βαρύτατο εθνικό έγκλημα, που αναγκαστικά θα οδηγήσει τις
επερχόμενες γενιές σε πολεμικές συγκρούσεις, ανάμεσα στους λαούς της
Βαλκανικής. Τα δικά μας λάθη δεν θα πρέπει να τα φορτώνουμε σε αυτούς που
θα έρθουν. άλλωστε, η πολιτική μιας χώρας δεν στηρίζεται πάνω σε δόγματα,
αλλά σε πολιτικές που αλλάζουν τακτικές, ανάλογα με τις εκάστοτε
διαμορφούμενες καταστάσεις και παρουσιαζόμενες αντικειμενικές συνθήκες και ευκαιρίες,
που εξυπηρετούν τα εθνικά της συμφέροντα. Ο κ. Γκρούεφσκι, έχει να επιλέξει
ένα από τα δύο: ΄Η αν πράγματι αισθάνεται ότι είναι Μακεδόνας, όπως
ισχυρίζεται, δεν έχει παρά να εντάξει την περιοχή του κράτους του στην
ελληνική επικράτεια και να μάθει καλά την ελληνική γλώσσα, την ιστορία και
τον ελληνικό πολιτισμό της Μακεδονίας. ΄Η να περιοριστεί στη σημερινή
περιοχή των Σκοπίων, που ονομαζόταν άλλοτε Δαρδανία από το στρατηγό
Δάρδανο, οπότε, αφού αναζητήσει και βρει τις πραγματικές του ρίζες, την καταγωγή
του και την εθνική του ταυτότητα, να δώσει στο κράτος του την ονομασία
«Δημοκρατία της Δαρδανίας», που ιστορικά τού ανήκει. Αλλιώς, αν συνεχίζει
την πολιτική της πλαστογράφησης της ιστορίας και της δημιουργίας ψεύτικης
εθνικής ταυτότητας, στηριζόμενος ευκαιριακά, στις πλάτες ξένων δυνάμεων,
ένα είναι βέβαιο, πως θα χάσει τα αβγά και τα καλάθια και θα πάθει ό,τι
πρόσφατα έπαθε και ο Σαακασβίλι στη Δημοκρατία της Γεωργίας, ο οποίος,
στηριζόμενος σε φρούδες υποσχέσεις των ΗΠΑ, οικτρά εξαπατήθηκε και ηττήθηκε
από τους Ρώσους, γινόμενος εγκληματίας χιλιάδων άμαχου πληθυσμού.
Μπροστά στη νέα πραγματικότητα που
δημιουργείται στα Βαλκάνια, στον Καύκασο, αλλά και στην παγκόσμια σκηνή με
την αναδυόμενη σε υπερδύναμη σημερινή Ρωσία απ’ τη μια μεριά, την υπερανάπτυξη
του μεγάλου γίγαντα της Κίνας απ’ την άλλη και με τις ΗΠΑ αδύναμες πια να
διατηρηθούν, ως μοναδική παγκόσμια υπερδύναμη, το μέλλον για την
ανθρωπότητα φαίνεται δυσοίωνο και θα πρέπει, στον καινούργιο παγκόσμιο
καταμερισμό που επιχειρείται, η Ελλάδα να διαδραματίσει το στρατηγικό της
ρόλο, τόσο στα Βαλκάνια, όσο και στη νοτιοανατολική Μεσόγειο, τηρώντας μια
πολιτική ισορροπιών ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις και στηρίζοντας τα εθνικά
της συμφέροντα με διπλωματικότητα, μέσα από τις καινούργιες παγκόσμιες ανακατατάξεις,
ώστε να διατηρήσει τουλάχιστον τα κεκτημένα της, διότι «Χαλεπώτερον εστί το
διατηρείσαι από το κτήσασθαι». Οσον αφορά τον Γκρούεφσκι με την παρέα του
και το κόμμα του, αν συνεχίζει τις ιταμές προκλήσεις του σε βάρος της
εδαφικής ακεραιότητας της χώρας μας, θα πρέπει να του επιδειχθεί κόκκινη
κάρτα ότι είναι «persona non grata» και η ελληνική δικαιοσύνη χρειάζεται να
επιλαμβάνεται της εφαρμογής των ποινικών νόμων που προστατεύουν τη χώρα μας
από κάθε ξένη επιβουλή, είτε με πράξεις κατασκοπείας, είτε και προδοσίας
από ξένους πράκτορες που δρουν στη χώρα μας.
Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση και όλα τα ελληνικά
πολιτικά κόμματα, να χαράξουν νέα στρατηγική πολιτική στα εθνικά μας θέματα
και από κοινού να την τηρούν, αφήνοντας έξω τα κομματικά τους συμφέροντα. Ο
λαός θέλει τολμηρές και ακομμάτιστες πολιτικές στα εθνικά μας θέματα. ΄Ομως,
θα ακούσουν τη φωνή του λαού τα κόμματα; Ιδωμεν! Ιωάννης Καρακώστας - Π. βουλευτής
Αθήνα 11-9- 2008.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου